Agnieszka Dąbrowska

---

Życiorys

Agnieszka Dąbrowska ukończyła studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego w 1969 roku, a następnie aplikację sędziowską w 1972. W swojej karierze zawodowej była referentką prawną w PKS Żywiec w latach 1969–1973 oraz w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Szczecinie od 1975 do 1977 roku. Od 1977 do 1979 pełniła rolę specjalistki w Wydziale Gospodarki Terenami w Urzędzie Wojewódzkim w Szczecinie. Po tym czasie pracowała jako radczyni prawna w Wojewódzkim Związku Gminnych Spółdzielni w latach 1979–1993, a także w Kuratorium Oświaty i Wychowania, jak również w Spółdzielni Mieszkaniowej Regalica w Gryfinie (1989–1993) oraz w oddziale Narodowego Banku Polskiego w Szczecinie w 1993 roku.

W latach 1978–1981 była aktywnie zaangażowana w Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela w Warszawie oraz Szczecinie. Od września 1980 współorganizowała spotkania z istotnymi postaciami takimi jak Jacek Kuroń, Parku Jana Kasprowicza w Szczecinie, Bronisław Geremek oraz Władysław Siła-Nowicki. Począwszy od 1 listopada 1980, rozpoczęła pracę jako radczyni prawna w Biurze Prawnym „Solidarność” MKZ Szczecin/ZR Pomorze Zachodnie. W 1981 była członkiem komisji negocjacyjnej „Solidarności” w sporze z Ministerstwem Pracy dotyczącego emerytur.

We wrześniu i październiku 1981 była delegatką na I Krajowy Zjazd Delegatów oraz uczestniczyła w I Wojewódzkim Zjeździe Delegatów Regionu Pomorze Zachodnie. Niestety, 14 grudnia 1981 została zwolniona z pracy oraz stała się częścią nieformalnych struktur podziemnych. Angażowała się w kolportaż wydawnictw podziemnych, prowadzenie listy represjonowanych oraz przekazywanie informacji do Konrada Marusczyka w Gdańsku.
W tym czasie pełniła również rolę łączniczki wśród opozycyjnych adwokatów, w tym Jana Olszewskiego i Władysława Siły-Nowickiego.

Agnieszka Dąbrowska była wielokrotnie przesłuchiwana, poddawana rewizjom i w marcu 1983 roku zatrzymana na 48 godzin. W 1983 roku była delegatką na I Zjazd Samorządu Radców Prawnych, a także współpracowała z podziemnym pismem „Obraz” w latach 1983–1986. Współorganizowała spotkania opozycjonistów w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie. W sierpniu 1988, wspólnie z Krystyną Bodnar i Grzegorzem Jankowskim, prowadziła obsługę prawną strajków w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Komunikacji Miejskiej w Szczecinie. Oprócz tego była objęta stałą kontrolą operacyjną Służby Bezpieczeństwa w Szczecinie.

W Okręgowej Izbie Radców Prawnych pełniła funkcje wicedziekanki w 1987 roku oraz dziekanki w latach 1991–2003. W 1995 roku została członkinią Krajowej Rady Radców Prawnych. Warto również podkreślić, że jest córką Władysława Siły-Nowickiego oraz Ireny Siły-Nowickiej, a także siostrą Marii Nowickiej-Marusczyk.

Odznaczenia

Agnieszka Dąbrowska została odznaczona wieloma nagrodami, które świadczą o jej wyjątkowych osiągnięciach oraz wkładzie w działalność na rzecz samorządu radców prawnych.

• złota odznaka Zasłużony dla Samorządu Radców Prawnych, przyznana w 1998 roku,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, uhonorowany w 1999 roku „za wybitne zasługi w działalności na rzecz samorządu radców prawnych”,
• Krzyż Wolności i Solidarności, przyznany w 2016 roku.

---

Oceń: Agnieszka Dąbrowska

---