Aleksander Dorian

Rozpoczął swoją edukację muzyczną w konserwatorium w Tbilisi, a następnie kontynuował naukę w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Jego kariera artystyczna rozwijała się pod pseudonimem scenicznym „Aleksander Dorian”. Jako akompaniator, Dorian pisał teksty piosenek i wraz z braćmi stworzył zespół „Orkiestra Braci Dorian”, który zyskał popularność w kręgach muzycznych.

Po pewnym czasie Dorian objął stanowisko nauczyciela w Konserwatorium Klindwortha–Scharwenki w Berlinie, gdzie mógł dzielić się swoją pasją do muzyki z młodszymi pokoleniami. W 1927 roku dokonał nagrania płyty z muzyką Gounoda i Liszta dla renomowanej wytwórni Deutsche Grammophon, co przyczyniło się do jego dalszej kariery.

W różnych materiałach można znaleźć informacje dotyczące jego emigracji do Brazylii, która miała miejsce w 1939 lub 1947 roku. Tam, Dorian pełnił funkcję dyrygenta w orkiestrze państwowej oraz prowadził własną szkołę muzyczną. Jego pasja do muzyki wciąż angażowała lokalną społeczność, co doprowadziło do zorganizowania w 1957 roku pierwszego Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Rio de Janeiro, co stanowiło ważny moment w jego karierze oraz przyczyniło się do popularyzacji muzyki klasycznej w Brazylii.